De Nederlandse aanbidding van het Koninklijk huis doet mij het gevoel bekruipen, dat wij een K.H. hebben dat is verheven boven het alledaagse (lees wij de burger). En als het ware rechtstreeks ressorteert onder God. Af en toe, tijdens de behandeling van de begroting van het K.H., klinkt wat bescheiden gemor in Den Haag. Echter, zodra de zogenaamde onkosten weer zijn geïndexeerd en verwerkt in de verhoging van koninklijke uitkeringen is alles weer koek en ei.
Verafgoding
Verafgoding van de leden van het K.H. door het volk, alsof zij persoonlijk door God zijn gezonden, wordt gezien als de laatste strohalm voor het goed functioneren van onze samenleving. Tijdens de jaarlijkse opening van het parlementaire jaar wordt dat nogmaals benadrukt. Alle gezworen orangisten van de Eerste en Tweede Kamer roepen dan zogenaamd namens het volk drie keer “Leve de koning” . Ook op koningsdag en tijdens de familiekiekjes op de wintersport in Oostenrijk vertedert het hart van het proletariaat.
Verder lezen “De Nederlandse aanbidding van het Koninklijk huis”